Чисталык үзебездән тора

Сыңар аяк киеме, иске китап, оекбаш, тартма, шешәләр... ниләр генә ятмый безнең аяк астында! Кайбер урыннарда хәтта басып үтәр җир дә булмый. Шәһәр кварталларында махсус савытлар булып та, чүп-чар никтер җиргә ташлана. Мәгълүматларга караганда, бер кеше елына якынча 300 килограмм чүп чыгара икән. Ләкин без өйдән күтәреп чыккан чүпне шунда кадәр алып барып та, тиешле урынга ташлый алмыйбыз, күбесенчә контейнер кырына гына ыргытып: «Бу чүптән дә котылдым әле», - дип, эчтән генә сөенеп китеп барабыз. Ә үз өебездә чүпләү түгел, өрмәгән урынга да утырмыйбыз! Урам да безнең уртак мохит, ләкин без әйләнә-тирәдәге табигатькә шулкадәр битараф, аны яклый да, саклый да белмибез. Кайберәүләргә чүп ташларга әле өйрәнергә кирәк...