Үзеңнеке-үзәктә
Әнисенең итәгенә асылынып, тыпырдый-тыпырдый елаган бала кибеттәгеләрнең игътибарын җәлеп итте. Бармагын ниндидер ялтыравык капка төрткән дә, әнисенең шуны алуын сорый ул.
- Начар бит ул, - дип тә карый әнисе, әмма юкка.
Аптырагач, алмый чарасы калмый. "Соңрак, онытыр әле, алып ташлармын", - ди ул үз алдына.
Бала-чага чит илләрдән кергән...
Азнакай
