Уены-чыны бергә
Врачка керергә утырам. Хәлләр шәптән түгел. Идәнгә карасам - идән түшәмгә менеп китә, түшәм идәнгә төшә. Кәеф юк. Янәшәмдә дә минем ише хаста кешеләр. Каршымда ап-ак йөзле, хәлсез бер ханым утыра. Аның янәшәсендәге әбинең йөзе аксыл, кара-кучкыл төстә. Мин аны "прастуй карандаш" төсенә охшаттым. Янәшәмдәге егет корык-корык ютәлли. Һәркем үз...
Азнакай
