Азнакайда яшәүче ханым сөремнән агуланып, ничек исән калуы турында сөйләде
Ул иртәдә дә будильник уятты. Юынып килеп, кухня ягына узуга, кисәк хәлсезлек тоеп, сыгылып төштем. Көч-хәл белән әле җыештырып өлгермәгән урынга аудым. Баш үтереп гөҗли, сулыш кысыла, йөрәк күкрәктән менә-менә чыгып китәм дип еш-еш тибә. Күңел болганып, уксыта ук башлады. "Үлүем шушы икән", - дигән уй йөгереп үтте. Һәрчак түшәк...