Көнчелегең нәрсәне кушса, шуның киресен эшлә
Көнчелек. Әлеге сүз һәркемгә таныш, әмма ни өчендер без аны башкалардан эзлибез, үзебездә күрмибез. Еш кына без: "Кешеләр бигрәк бозылды, көнчелек күбәйде", - дип зар кылырга яратабыз. Әйдәгез: көнчелек дигәч, уңга-сулга карарга ашыкмыйк әле. Гаепне читтән эзләү җиңел, үзебезгә күз салыйк, көзгегә карыйк. Берәребез авыз тутырып: миндә көнчелек юк, дип...
Азнакай
