Иркәнурым
Кыш уртасында бәбиләгән куянымның бер баласы бик бәләкәй һәм дә зәгыйфь булып туды. Туганнары нигәдер аны яратып бетермәделәр. Ул һәрчак бер читтә ялгызы гына утырды. Миңа ул бик кызганыч иде һәм әкренләп ул миңа кулга ияләшә башлады. Ишекләрен ачып керүемә ул тизрәк минем яныма йөгереп килә дә: "Ал, зинһар, мине...