Блоги
-
Кайту
... Әйе, аның гәүдәсе генә монда бит. Ә күңеле әллә кайчан басуларда инде. Тракторы белән чем-кара буразналар сыза, күктә сайрашкан тургайлар җырын тыңлый, язгы кояшның беренче назлы нурларын тоя, йомшак җилләргә йөзен куеп чәчләрен тарый. Их, язмыш, җир кешесен җирдән аерма инде син!
-
Кичер, мине, алмагач!
Аннан Әмир янына туп кебек тәгәрәп кенә ике яшьлек улы килеп басты. Бернәрсә дә аңламый шул сабый, елмая, шырык-шырык көлә. Әмир аның белән олы кешеләрчә, ирләрчә кул биреп күреште. Аннан кинәт кенә әйтеп куйды: – Сау бул, улым!